THE END η φωτογραφία τραβήχτηκε τον αύγουστο του 2008 στις δυτικές ακτές του βλαδιβοστόκ σε λίγο θα σκοτεινιάσει και το πρωί από τις ανατολικές ακτές θα φανεί ο ήλιος είναι η τελευταία φωτογραφία του misafir 09 με θέμα τη θάλασσα και τα όρια του κόσμου μας
για το τεύχος μηδέν εννιά στον συντονισμό και την καλλιτεχνική επιμέλεια γιάννης κωσταρής και φανή τσακιρίδου με εικόνες και κείμενα συμμετέχουν μαρουσώ αθανασίου, γιώργος βιτέλλας, άννα γεωργίου, άννα γιαρμενίτη, γιώργος δαμαλάς, θησέας γεωργίου, κατερίνα καμπίτη, θανάσης καρατζάς, τερψιχόρη κουζούνη, κώστας κυριακού, γιάννης κωσταρής, μαρία μίχου, ειρήνη ντάλη, άρης παύλος, κατερίνα πορταρίτη, μελισσάνθη σαλίμπα, αρτέμης[…]
φωτογραφία: θανάσης καρατζάς φωτογραφία: αρτέμης τίμασουκ φωτογραφία: μαρία μίχου φωτογραφία: μαρία μίχου φωτογραφία: φανή τσακιρίδου φωτογραφία: θανάσης καρατζάς φωτογραφία: τερψιχόρη κουζούνη
Κι αν τα κάναμε θάλασσα έχουμε μπόλικη γύρω μας. Από πού να πιάσεις το νερό, πού να τ’ αφήσεις; Πέλαγος η καρδιά μου μέσα κάθε βήμα μια βουτιά στα απέραντα κυβικά της.
Αφού αφήσαμε τα μεγάλα ζητήματα της ζωής στη φωτογραφία, κατεβήκαμε από την πέτρα και φτάσαμε στη θάλασσα. Το κύμα είχε φτάσει μέχρι εκεί πάνω. Εδώ λέει, σ’ αυτό το μέρος μόνο φουρτούνες έχει κι όποιος μπει στα βαθιά χάνεται. Μία κοπέλα γυμνή έτρεχε στην αμμουδιά, στον ναό που φτιάξαν για την θεά Άρτεμις. Την φωτογράφισα.[…]
Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης ήταν Έλληνας έμπορος από την Αλεξάνδρεια που έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ταξίδεψε ως τις Ινδίες διαπλέοντας τον Ινδικό Ωκεανό. Ο Κοσμάς πίστευε ότι η Γη περιβάλλεται από τους Ωκεανούς. Ο κατά Κοσμά κόσμος: Η Γη ήταν μια επίπεδη λωρίδα και γύρω γύρω θάλασσα. Οι ζωές μας εκτυλίσσονται και εξελίσσονται πάνω[…]
θα την πάρω αυτή την φωτογραφία / την τράβηξα μετά από μια καταιγίδα, όλοι οι δρόμοι είχαν πέτρες και χώματα που είχε κατεβάσει το βουνό / εμένα μου θυμίζει τον άνθρωπο που κουβαλάει τα βάρη της ζωής / το ‘χει το καροτσάκι για να κουβαλάει τις εφημερίδες που έφερνε το βαπόρι, έβγαζε έτσι το χαρτζιλίκι[…]
Πώς πάχυναν έτσι οι Ινδοί;…σκέφτομαι κοιτάζοντας μια παρέα τριών ζευγαριών στο διπλανό τραπέζι του καταστρώματος. Μάλλον αγγλοαναθρεμμένοι. Βλαχομπαρόκ είναι η λέξη που μου ΄ρχεται πρώτη. Τρέντυ αμφίεση και οπωσδήποτε ακριβή. Γευματίζουν «σκουπίδια» και τα σουπερλουξ κινητά τους έχουν γίνει φυσική προέκταση του σώματός τους. Παραδίπλα φασαριόζικη ομήγυρις κινέζων. Τέσσερις γυναίκες κι ένας άνδρας. Βγάζουν σέλφις[…]
η θάλασσα γυρεύει επιστροφές σε στρογγυλό σχήμα σβήνει με γόμα μπλε κι άσπρο βαμβάκι ποτίζει το πινέλο της στο βούρκο και δένει την καρίνα με εφτά σκοινιά
Προτιμάτε ένα μέρος μικρό όσο το σπίτι, όπου εκεί δεν ακονίζει τα μαχαίρια της η θεία της γειτονιάς Είναι εξαιρετικά όμορφα επαέ, ανοίγεις το παραθύρι και θωρείς κι όξω δεν θέλεις να βγεις.
Ξεχνάς το χώμα λήθη στη γη Όταν τριγύρω είναι η θάλασσα λύνονται τα χέρια χάνονται οι αγκαλιές Τίποτα σταθερό να σε κρατάει Πώς να ριζώσεις Γλυστρούν οι άνθρωποι Τα χείλη ποτέ ξερά να ‘ρθει κάποιος να τα ξεδιψάσει φωτογραφία: γιάννης κωσταρής
κι η κοπελιά κι η κοπελιά είναι μικρή θαλασσάκι μου και δεν της παν τα μαύρα . μερικές φορές σκέφτομαι τι κρίμα που δεν μ’ αρέσουν τα ελληνικά κι έπειτα σκέφτομαι ότι ίσως έτσι έχω την πολυτέλεια να τα παρατηρώ από τη χαραμάδα. . Με κυνηγούν, με κυνηγούν κάθε βραδιά της γειτονιάς, της γειτονιάς[…]
πρωτότυπη φωτογραφία: bernard steffin δεν τον γνώριζα, είχα ακούσει για αυτόν από κοινούς φίλους στην αθήνα. μου τηλεφώνησε η νατάσσα «θέλει να έρθει για να φωτογραφίσει τους κατοίκους του νησιού με φόντο ένα λευκό χαρτί που έχει. είναι πολύ καλός, θα δεις που θα γίνετε φίλοι· δεν μιλάει ελληνικά, αν μπορείς να τον βοηθήσεις, να[…]
ήταν από τις πρώτες ζεστές μέρες του καλοκαιριού. ημέρα μουσικής σήμερα και εκτός από την κεντρική εξέδρα, σε διάφορα σημεία του πάρκου, έπαιζαν μουσικοί. ο κόσμος, περισσότερος από ένα συνηθισμένο απόγευμα, ήταν σκορπισμένος παντού. όπως κάθε μέρα, αρκετοί άνθρωποι τριγύριζαν, μαζεύοντας τα άδεια μπουκάλια. κοίταξα τριγύρω, την είδα· πλησίαζε, μικρά γρήγορα βήματα, αποφασιστικά και διστακτικά[…]
σχεδόν σε όλες τις εργασίες πρέπει να αντιμετωπίσεις τον άλλο· στο χωριό, ο άλλος είναι συνήθως γνωστός, μαζί του κουβαλά την ιστορία του, η οποία, χωρίς να το θέλεις, σαν φωτοστέφανο τον συνοδεύει· οι κινήσεις και τα λόγια του σπάνια ξεφεύγουν από την ήδη διαμορφωμένη εικόνα του· στη μικρή κοινωνία του χωριού ο καθένας παίζει[…]
Σκοτεινιάζει. Στο σπίτι επικρατεί ησυχία – ησυχία και ζέστη. Το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά και κάνει ακόμα πιο βαριά την ήδη αποπνικτική ατμόσφαιρα. Στο τραπέζι της κουζίνας υπάρχουν στοιβαγμένοι λογαριασμοί, δίπλα τους μερικά παιχνίδια ένα τασάκι με αποτσίγαρα και ένα μισογεμάτο ποτήρι με καφέ. Στην τηλεόραση στρατιώτες ξεφορτώνουν ανθρωπιστική βοήθεια σε φουκαράδες κάπου στον[…]
9.15 / ελάχιστοι άνθρωποι στέκονται έξω από την εκκλησία· μέσα είναι μισογεμάτη κυρίως από ηλικιωμένες γυναίκες. ανάμεσα στα κλαδιά της βουκαμβίλιας η μεγάλη σημαία, στην απέναντι γωνία ο κώστας με τα παστέλια όπως κάθε χρόνο στο ίδιο σημείο, λίγο πιο πάνω ετοιμάζουν τα πετρογκάζ για τους λουκουμάδες. 10.00 / ο χώρος μπροστά από την εκκλησία[…]
Τον Αύγουστο που έφυγαν οι φίλοι και οι αποχαιρετισμοί ήταν λειψοί, θυμήθηκα την παλιά ρεματιά που διέσχιζε υπόγεια μερικούς δρόμους και έφερνε το νερό μέσα στη γειτονιά. Όταν περνούσες, διαβάτη μου πάνω από τη ρεματιά, τα ρουθούνια σου γέμιζαν με υγρασία και πρασινάδα που τη μύριζες και την γευόσουν στον μαϊντανό από το μπακάλικο του[…]
εμείς οι πνιγμένοι λέμε τώρα: γύρω γύρω γη οι μπλε -της θάλασσας- λεωφόροι μας και οι λευκές -αφροί του ουρανού- φτιάχτηκαν να μας χωρίζουν από τα διπλανά φεγγάρια κι όταν οι βάρκες μας βυθίστηκαν σε τούτη τη λεκάνη γίναμε αναμνήσεις γλιστράμε με τα λέπια μας μέσα στον χρόνο των ανθρώπων καμία ιστορία δεν θα μπορέσει[…]
η θάλασσα είναι μέτρο της ελευθερίας και της απομόνωσής μας· το θέμα αυτού του τεύχους –γύρω γύρω θάλασσα– αφορά τη ζωή μας και τα όρια που είτε υπάρχουν είτε θέτουμε οι ίδιοι στην προσπάθεια να ζήσουμε αυτό που μας αναλογεί· ή να μην το ζήσουμε.
φωτογραφία: φανή τσακιρίδου
«Δίπλα στο λιμανάκι μετά τα βράχια βγήκαν Σύριοι, τώρα περιμένουν το λιμενικό· είναι χριστιανοί, ένας έχει τατουάζ το σταυρό, μου τον έδειχνε», μου είπε το πρωινό της Παρασκευής μια γειτόνισσα στην Κώμη. Το απόγευμα πήγα στο σημείο, στη στενή παραλία μεταξύ Κώμης και Λιλικά. Από πάνω, στο δρόμο, υπήρχαν πολλά άδεια μπουκάλια νερού άλλα ελληνικά[…]