τα ζώα | 02/16 | αρτέμης τίμασουκ
θα ζεις για πάντα μέσα μου θα πεθάνεις μαζί μου
θα ζεις για πάντα μέσα μου θα πεθάνεις μαζί μου
φωτογραφία: θανάσης καρατζάς φωτογραφία: αρτέμης τίμασουκ φωτογραφία: μαρία μίχου φωτογραφία: μαρία μίχου φωτογραφία: φανή τσακιρίδου φωτογραφία: θανάσης καρατζάς φωτογραφία: τερψιχόρη κουζούνη
ανακαλώ τη ζωή μου μέσα από ένα όνειρο η αδύναμη μνήμη μου δε με βοηθά είναι η απόσταση που με χωρίζει από την πολύτιμη νεότητά μου
Σήμερα κάτι έλειπε, δεν ήμουν εκεί για πολλούς ανθρώπους. Δεν έχω πια τίποτα να πω, μονάχα να θυμάμαι κι όμως, μόλις αρχίζω να μαθαίνω να μιλώ. Στην αρχή με κραυγές απελπισίας, μετά με πραγματικές λέξεις, που απαδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου πραγματικές. Επιστρέφω ξανά στις κραυγές μου. Βλέπω το άγαλμα του εαυτού μου στημένο σε[…]
δίχως να τη θες, μέσα από αρώματα και πικρά δάκρυα για μεγάλους ανθρώπους, εκεί αμυδρά, εμφανίζεται για να σε ταράξει. μες στις γκρίζες και βροχερές ημέρες, η χαρά, μια αίσθηση κελαηδίσματος απομακρυσμένη πια από το καλοκαίρι, έρχεται στο πλάι μου και δένει άγκυρα. ακρίδες και μικροσκοπικά μανταρίνια, σαξόφωνα και τρομπέτες. μαύρη μουσική από τρομπέτες. κατασκευάζοντας[…]
αναζητούν τον αντάρτη πατέρα τους Θα προσπαθήσω να ανασυνθέσω εικόνες, αισθήματα από το παρελθόν, καθώς προϊούσης της ηλικίας όλα αυτά αναζητούν διέξοδο από τον τόπο που τα φύλαγα τόσα χρόνια. Τα χρόνια της γερμανικής κατοχής δεν πέρασαν χωρίς να αφήσουν σημάδια. Τα βάσανα, η στενοχώρια, η θλίψη και η αρρώστια κατέστρεψαν την[…]