μια τόσο όμορφη μέρα αισθάνομαι σαν να έκλαιγα για ώρες
χωρίς στιγμή να υπάρχει που να λιγοστεύει η ομορφιά
γιατί το κλάμα δεν υπήρξε
αλλά η μοναδική ανακούφιση που σου δίνει όταν στεγνώνει
η ομορφιά δεν στεγνώνει ποτέ
αυτή τη χειμωνιάτικη μέρα
η καρδιά μου χτυπάει σε ρυθμό αέρα με ήλιο
γιατί οι άνθρωποι σήμερα μιλούσαν σαν άνοιξη
και χαμογελούσαν σαν καλοκαίρι που δεν τελειώνει
και κάποιοι φίλοι μου που χάσανε τόσα και τόσα καλοκαίρια
με αέρα και ήλιο σήμερα και ομορφιά που ποτέ δεν στεγνώνει
ας νιώσουνε τώρα μαζί μου αυτή τη μοναδική ανακούφιση
που φέρνει ένα χειμωνιάτικο ανύπαρκτο κλάμα
κι αν όχι τώρα… και αύριο μέρα είναι.